ते सरमामब्रुवन्सरम इमा नस्त्वं गा अन्विच्छेति ।
तथेति सा हानुप्रससार ।
सा ह रसामाजगाम ।
एषा ह वै सा रसा यैषार्वाक्समुद्र स्य वापायती ।
तां होवाच प्लोष्ये वा त्वा गाधा वा मे भविष्यसीति ।
प्लवस्व मेति होवाच न ते गाधा भविष्यामीति ।
सा हावाच्य कर्णौ प्लोष्यमाणाससार ।
सा हेक्षां चक्रे कथं नु मा शुनी प्लवेत हन्तास्यै गाधासानीति ।
तां होवाच मा मा प्लोष्ठा गाधा ते भविष्यामीति ।
तह्तेति ।
तस्यै ह गाध आस ।
सा ह गाधेनातिससार ।
ता हान्वाजगाम रसायामन्तर्वलेनापिहिताः ।
तस्यै हान्वागतायै तथैव सर्पिः क्षीरमामिक्षां दधीत्येतदेवोपनिदधुः ।
सा होवाच नाहमेतावदप्रिया देवानां गा अविदं यद्वोऽश्नीयाम् ।
त उ वै देवानां स्तेयं कृत्वा चरथैतासां वा अहं गवां पदवीरस्मि ।
न मा लापयिष्यध्वे नेन्द्र स्य गा उपहरिष्यध्व इति ।
सा हानाशुष्युवास ।
सा ह जराय्वपास्तं विवेद ।
तद्ध चखाद ।
तां हैक उपजगौ त्यमिव वै घ्नती सरमा जारु खादतीति ।
तदिदमप्येतर्हि निवचनं त्यमिव वै घ्नती सरमा जारु खादतीति ।
जरायु ह सा तच्चखाद ।
सा ह पुनराससार ।
तां होचुस्सरमेऽविदो गा इति ४४१