मागधं च पुंश्चलूं च दक्षिणे वेद्यन्ते मिथुनीकारयन्ति मिथुनत्वाय प्रजननाय ।
प्र मिथुनेन जायते य एवं वेद ।
आर्यं च वर्णं शौद्रं चोपर्युपरि चात्वालं बस्ताजिने व्यायमयन्त्यार्षभे वा चर्मणि ।
तयोरन्तर्वेद्यार्यो वर्णो भवति बहिर्वेदि शौद्रः ।
तयोरार्येण वर्णेन शौद्रं वर्णं ज्यापयन्ति ।
देवाश्च वा असुराश्चामुष्मिन्नादित्येऽस्पर्धन्त ।
तं देवा असुराणामवृञ्जत ।
तद्यदार्येण वर्णेन शौद्रं वर्णं ज्यापयन्त्येतमेव तद्द्विषतो भ्रातृव्यस्य वृञ्जते ।
तयोरान्यः क्रोशति प्रान्यश्शंसति ।
य आक्रोशति पुनात्येवैनान्सः ।
अथ यः प्रशंसति पूतेष्वेवैतेषु स इन्द्रि यं वीर्यं दधाति ।
आजिं धावन्ति ।
परमं वा एतन्महो यदाजिः परमस्यैव महसोऽवरुद्ध्यै ।
सन्नद्धा भवन्ति ।
परमा वै सन्नद्धे त्विषिः ।
परमामेव तत्त्विषिमात्मसु दधते ।
पूर्णकुम्भा मार्जालीयं पर्यायन्ति पूर्णस्यैवावरुद्ध्यै ।
है महा है महा इति महसोऽवरुद्ध्यै ।
इदं मध्विदं मध्विति मध्विव वा एतद्देवेभ्यः क्रियते यन्महाव्रतम् ।
परमो वै मधुनि रसः परमस्यैव रसस्यावरुद्ध्यै ।
तदाहुरीश्वरा आद्या भवितोर्यद्धै महा इदं मध्विति गायन्तीः पर्येयुः ।
है महामेव गायन्तीः पर्येयुरिति ।
तदु होवाच शाट्यायनिर्यदा वै भवति यदास्त्यथाद्यो भवति ।
किमसतोऽद्युः ।
है महा इदं मध्वित्येव गायन्तीः पर्येयुरिति ४०५