श्लोकानुश्लोकाभ्यां स्तुवते ।
श्लोकेन पुरस्तादनुश्लोकेन पश्चात् ।
तद्यच्छ्लोकेन स्तुवते पुण्यं श्लोकमवरुणधामहा इति ।
अथ यदनुश्लोकेन पुण्योऽनुश्लोक उत्तस्थुषोऽनूत्तिष्ठादिति ।
निह्नवाभिनिह्नवाभ्यां स्तुवते ।
निह्नवेन पुरस्तादभिनिह्नवेन पश्चात् ।
तदाहु श्रेयांसं वा एतेऽभ्यारोहन्ति ये संवत्सरमिति ।
तद्यन्निह्नवेन स्तुवते श्रेयस एव तन्निह्नुवतेऽभ्येवाभिनिह्नवेनारोहन्ति ।
यदु चेहाकर्म तदु च मापह्नोष्महा इति ।
तथा हैषां तदनुमोदितं भवति ।
अङ्गिरसां षड्विंशत्यक्षरणिधनेनान्तस्सदसं स्तुवते ।
जघनेनौदुम्बरीमङ्गिरोभ्य एतद्देवेभ्यो निवेदयन्तेऽरात्स्मेति ४०२