३९६

अथ ह स्माह कुसुर्बिन्द औद्दालकिरुत्सृज्यं चैव न नेति ।

यदेवाद्याहरुत्सृजेरंस्तच्छ्वो भूते प्रतिसङ्ख्यायोपप्रस्तुयुः ।

तेनैवोत्सृष्टं च न चेति ।

अथो यावन्त्येवाहान्युत्सृजेरंस्तानि सङ्ख्यायोपरिष्टादतिरात्रस्योपेयुः ।

तेनो एवोत्सृष्टं च न चेति ।

अथ ह स्माह भाल्लबेय उक्थान्येवोत्सृज्यानीति ।

प्रजा वै पशव उक्थानि ।

प्रजा एव तत्पशूनुत्सृजन्ते ।

अथो यथा दृतिम्पदोच्छ्वासयेत्तादृक्तत् ।

तदाहुरुत्सृज्यमेवेति ।

प्रजापतिरेष यत्संवत्सरः ।

तस्यैते प्राणाः पर्वाणि यत्पौर्णमास्यश्चामावास्याश्च ।

यथा ह वा इदं दृतिरभिध्मातश्शोचेदेवं ह वा एष प्रजापतिः पशूञ्छोचयत्यनुत्सृज्यमानः ।

तद्यत्पौर्णमासीश्चामावास्याश्चोत्सृजन्तेऽङ्गान्येवास्य तत्प्राणान्पर्वाणि प्रसारयन्ति नेन्नस्संवत्सरश्शुशुचानो हिनसदिति ।

तमीं हिन्वन्त्यग्रुव इति श्वो भूते प्रतिपदं कुर्वीरन् ।

तद्यथा दृतिमुच्छ्वासितं पुनरभिधमेत्तादृक्तत् ।

धमन्ति बाकुरं दृतिं त्रिधातु सारघं मध्विति संवत्सरो वै बाकुरो दृतिर्यज्ञस्त्रिधातुर्ब्राह्मणास्सरघास्त एवैतन्मधु कुर्वन्ति ३९६