यो वै पुनर्निवृत्तमध्वानमेति नैनं स समश्नुते ।
अथ य एनमपुनर्निवृत्तमेति स एवैनं समश्नुते ।
पुनर्निवृत्तमिवैते यन्ति ये द्वा उपयन्ति ।
त्रैष्टुभबार्हता एवोपेत्या इति ।
त्रैष्टुभबार्हतो वै माध्यन्दिनः ।
तद्यद्रा थन्तरमह स्यात्तस्मिन्बार्हतमुपेयुर्बार्हतेऽहंस्त्रैष्टुभम् ।
नैषां त्रैष्टुभाः प्रगाथा आप्यन्ते न बार्हताः ।
यथायतनं छन्दांसि युज्यन्तेऽयातयामानमु संवत्सरमासते ।
तदु वा आहुर्द्वावेवोपेत्यौ श्यैतनौधसयोरेव प्रगाथाविति ।
अथा उ ह वै वीर्यवत्तमावेता उ ह वै स्वर्गस्य लोकस्य मे पन्थावञ्जसायनौ यद्बृहद्र थन्तरे ।
तयोरेतेऽञ्जसायने यच्छ्यैतनौधसे ।
अहरहरेवैतदञ्जसा स्वर्गं लोकमुपयन्ति ।
तस्यैष श्लोको
महापथाद्विश्ववयो यदुद्रुध्यते पुरुषः
तमेव सृप्त्वाजिं श्रान्तः पुनरभ्याजिगांसति
इति ।
महापथे वा एते सत्यपथं प्रतिपद्यन्ते येऽन्यान्प्रगाथानुपयन्ति ।
अथैते अहरहरेवाञ्जसा स्वर्गं लोकमुपयन्ति ये श्यैतनौधसयोः प्रगाथावुपयन्ति ।
तस्माद्द्वावेवोपेत्यौ श्यैतनौधसयोरेव प्रगाथाविति ३८३