गावो वा एतदग्रे सत्रमासतान्नाद्यमवरुरुत्समानाः ।
ता दशमे मास्युदतिष्ठन्सर्वमन्नाद्यमवारुत्स्महीति मन्यमानाः ।
ता एता शृङ्गिणीः ।
तासां त्वा इवाब्रुवन्सर्वानेवैतान्द्वादश मासः समापयामेति ।
ता अतिप्रायुञ्जत ।
तासां द्वादशे मासि शृङ्गाणि प्रावर्तन्त ।
ता एतास्तूपराः ।
तस्मात्सत्रिणो द्वादशे मास्यपि शिखाः प्रवपन्ते ।
गवां हि तर्ह्यनुरूपा भवन्ति ।
ता उदतिष्ठन्नरात्स्मेत्याप्त्वा सत्रमाप्त्वा सर्वमन्नाद्यम् ।
तस्मादेतास्सर्वान्द्वादश मास उत्तिष्ठन्ति प्रत्वापि वार्षिकावपि शिशिरौ ।
सत्राभिजितं ह्यासामवरुद्धं ह्यासाम् ।
ते य एवं विद्वांसो द्वादश मासः समापयन्ति सर्वमेवान्नाद्यमवरुध्योत्तिष्ठन्ति ।
आत्मदक्षिणं ह खलु वै सत्रम् ।
लोमैव प्रथमाभ्यामुपसद्भ्यां स्पृण्वते त्वचं द्वितीयाभ्यां मांसं तृतीयाभ्यामस्थि चतुर्थीभ्यां मज्जानं पञ्चमीभ्याम् ।
यदेवैषां तत्र किं चास्पृतं भवति तदेव षष्ठीभ्यां स्पृण्वते ।
ते शुद्धाः पूता मेध्याश्शुचयो भूत्वा देवलोकमपियन्ति ३७४