अथैते पृष्ठ्यस्य षडहस्य स्तोमा भवन्ति ।
श्रीर्वै पृष्ठानि वर्ष्म वै पृष्ठानि ।
तच्छ्रियं वर्ष्म पृष्ठानि रोहन्ति ।
तदु सत्रिणो भवन्ति ।
अथैतत्त्रयस्त्रिंशमहर्भवति ।
त्रयस्त्रिंशादेवाधि त्रयस्त्रिंशम् ।
स ह्यन्तः ।
कुतो ह्यन्यदाहरेयुः ।
तस्य चतुस्त्रिंशं बहिष्पवमानं भवति ।
त्रयस्त्रिंशद्वै देवताः ।
प्रजापतिश्चतुस्त्रिंशः ।
षष्ठायतनो वै प्रजापतिर्देवतानाम् ।
अथ यत्सप्तममह स्वाराज्यस्स लोकः ।
स्वाराज्यमु चतुस्त्रिंशी ।
तद्यत्सप्तमस्याह्नश्चतुस्त्रिंशं बहिष्पवमानं भवति तद्यावान्स्वाराज्यो लोकस्तावन्तं स्वाराज्यं लोकमृध्नवामेति ।
त्रयाणामु चैव त्रयस्त्रिंशानामननूचीनतायै ।
प्रोष्ठस्य ह खलु वा एता रूपं रात्रयः ।
ऊर्ध्वो वा अयमितष्षडहस्तिर्यङ्मध्येऽर्वाङसावमुतः ।
उपरिषद्यस्यो वा एता रूपं रात्रयः ।
उपरिषद्यं वै सोऽश्नुते य श्रियमश्नुते ।
उपरिषद्यं ज्यैष्ठ्यं श्रैष्ठ्यं श्रियमश्नवामहा इति ।
तस्मादेता रात्रीरुपयन्ति ।
तदाहु श्रेयांसं वा एतेऽभ्यारोहन्ति य एता रात्रीरुपयन्तीति ।
तद्यत्परस्ताद्प्रत्यञ्चः पृष्ठ्यस्य षडहस्य स्तोमा भवन्ति निह्नवायैवानार्त्यै शिवत्वाय शान्त्यै ।
ज्योतिषोऽध्यह्न उत्तिष्ठन्त्युक्तब्राह्मणात् ।
वैश्वानर उदयनीयोऽतिरात्रो भवति ।
वैश्वानरोदयना ह्यहीनास्सोमाः ३४८