३४३

अथ यस्यैतस्य पृष्ठ्यस्य षडहस्य यन्मध्ये सप्तदशमहस्तदुपरिष्टात्त्रयस्त्रिंशस्य पर्यूहन्ति ।

प्रजननकामा हैतदुपेयुः ।

प्रजननं वै पृष्ठ्यष्षडहः ।

षडुत्तरेण वै स्तोमाः प्रजनयन्ति चतुरुत्तरेण छन्दांसि ।

अथैष षडुत्तरै स्तोमैस्स्तोमस्सप्तदशो मध्ये व्यवहितः ।

प्रजननमन्तर्धायेव तिष्ठति ।

तं यदुपरिष्टात्त्रयस्त्रिंशस्य पर्यूहन्त्यनन्तर्हितात्प्रजननात्प्रजायामहा इति ।

द्वयोरु वै सप्तदशयोस्तृतीयतायै ।

अथैतौ विश्वजिदभिजितावभित स्तोमानां वीर्यम् ।

वीर्येण ह वा एतौ विषुवन्तं दाधर्तुः ।

यज्ञस्य ह खलु वा मेथ्यौ यद्विश्वजिदभिजितौ ।

एताभ्यां वै यज्ञो धृतः ।

देवतल्पो ह खलु वा एष यद्विश्वजिदभिजितौ क्षत्रमसावादित्यः ।

देवतल्प एव तत्क्षत्रमध्यूहन्ति ।

तस्मात्क्षत्रियो विश्यध्यूढः ।

अथैष एकविंशो विषुवान्भवति ।

द्वादश मासाः पञ्चर्तवस्त्रय इमे लोका असावादित्य एकविंशः ।

एतस्य वा एते सलोकतां गच्छन्त्येतमभ्यारोहन्ति ।

तदाहु श्रेयांसं वा एतेऽभ्यारोहन्ति य एतं आदित्यमिति ।

तद्यत्परस्ताद्प्रत्यङ्ङेवंविधष्षडहो भवति निह्नवायैवानार्त्यै शिवत्वाय शान्त्यै ।

वैश्वानर उदयनीयोऽतिरात्रो भवति ।

वैश्वानरोदयना ह्यहीनास्सोमाः ३४४