२९९

तेन हैतेन मरुतो यत इन्द्रा ग्नी ईक्षां चक्राते इमे चेद्वा इदं समापयन्ति मरुत एवेदं सर्वं भवन्तीति ।

तान्ह सत्रपरिवेषणं सहस्रं जिग्यतुः ।

तद्धैषां विमाथीचक्रिरे ।

पाप्मानं ह वा एषां तद्विमेथिरे ।

तस्मादु ह विमाथ्यस्य न लिप्सेत नेत्पाप्मनोऽपभजा इति ।

तयोर्ह वै ते ज्यान्या रराधुः ।

ते होत्तस्थुररात्स्मेति ।

तेषामेता उदृचो यत्समापयन्ति सैका ।

यदेषाम्म्रियते सैका ।

यद्दश गावश्शतं भवन्ति सैका ।

यच्छतं गावस्सहस्रं भवन्ति सैका ।

तेन हैतेन पुरायु स्थूरगृहपतयः ।

तान्ह त्रिकर्तानां वा सल्वानां वाव्याधिनीः पर्युत्थाय जिग्युः ।

तद्धैषां गृहपतिं जघ्नुः ।

तं हेमं गृहपतिं हतमभितः कृपयमाणा निषेदुः ।

तमु ह ध्रुवगोपः साङ्काशिनेनैव द्र वन्तं निर्जज्ञौ ।

स आहवनीयादेवोर्ध्व स्वर्गं लोकमाचक्रमे ।

स होवाच मा कृपयध्वम् ।

यं वा इमं कृपयध्वेऽयं वै स आहवनीयादेवोर्ध्व स्वर्गं लोकमाक्रंस्तेति ।

तेषां यांस्तत्र जघ्नुस्ते स्वर्गं लोकमीयुः ।

अथ ये परिशिशिषिरे त इम एतर्हि पणाय्यतरा इव स्थूराणाम् ।

पापग्रामतरा इव हि ततः पुरासुः ।

तस्मादु स्थौर्यं शम्यापरासिनेत्याख्यापयन्ति २९९