२७१

अस्ति वा न वेति होवाच ।

यदेव ते किं च पितु स्वं तस्य सर्वस्य पुरा सूर्यस्योदेतोश्शिरश्छिन्द्धि ।

सा वैव सा वा नेति ।

स ह तथा छेत्तुमुपचक्रमे ।

ते होचुरदृपद्यवक्रीर्विबध्नामेति ।

नेति ह पितोवाच ।

देवेषितो वै मे पुत्रः करोति ।

एष एव तद्वेद यदत्र श्रेय इति ।

तद्ध बधिरो ग्रामे तक्षा प्रतिषिध्यमानं न शुश्राव ।

तस्य ह घ्नन्परेयाय ।

स ह को नु नो जनस्तृणेढीति ।

स एवास्य प्रजघानेत्येके ।

घ्नन्तमेवैनं सूर्योऽभ्युदियाय ।

तस्योदिते स एव गन्धर्वः प्रजघानेत्येके ।

यथा ह तु ममार तथास ।

शश्वद्धास्य स एव गन्धर्वः प्रजघान २७१