त एव चतुर्होतारमासत ।
एते ह वाव चतुर्होतारो यानिमानाहुश्चतुर्होतॄन् ।
तेषां सहस्रतम्यामाहुत्यां गौराजायत ।
तस्यां सर्वान्भोगान्पर्यपश्यन्ये के च गवि भोगास्तान् ।
तेऽब्रुवन्निमे वा अस्यां सर्वे भोगाः ।
एतेमामेव प्र णो जनयेति ब्रवामेति ।
तामब्रुवन्प्र णो जनयेति ।
सा त्रयस्त्रिंशतं च त्रीणि च शतान्याग्नये । प्राजनयत् ।
त्रयस्त्रिंशतं च त्रीणि च शतानि वायवे प्राजनयत् ।
त्रयस्त्रिंशतं च त्रीणि च शतानि आदित्याय प्राजनयत् ।
तत्सहस्रमभवत् ।
सैव सहस्रतमी ।
तां पुनराजायत ।
स यो हैवं विद्वान्गा रक्षते प्र हैवास्य सहस्रमाप्नुवन्ति ।
तस्मादु हैवंविदा रक्षितव्या एव गावः ।
तेऽब्रुवन्नलं वै तस्मै स्मो यन्नानाशो विपरेत्य यजमाना आसीमह्येत नानाशो विपरेत्य यजमाना आसामहा इति ।
ते नानाशो विपरेत्य यजमाना आसत ।
ते नैव श्रेयांसोऽभवन्न पापीयांसः ।
तेऽब्रुवन्न वै श्रेयांसोऽभूम न पापीयांसः ।
एत सहस्रेण यजामहा इति २६३