तौ वै पृच्छावहा इति ।
तौ ह प्रजापतावपृच्छेताम् ।
ताभ्यां हैतया व्युवाच
उभा जिग्यथुर्न परा जयेथे न परा जिग्ये कतरश्चनैनोः
इन्द्र श्च विष्णो यदपस्पृधेथां त्रेधा सहस्रं वि तदैरयेथाम्
इति ।
द्वौ तव भागावितीन्द्र मब्रवीत्तृतीयं तवेति विष्णुम् ।
एतदाभ्यां तत्सहस्रं प्रायच्छत् ।
तस्यैषाप्तिर्यो बन्धुमाननूचान स्यात्तस्मै प्रथमेऽहनि दद्यात् ।
यथा इयं पृथिव्येवं सः ।
प्रतिष्टिःता वा इयं प्रतिष्ठितस्सः ।
अथ योऽबन्धुरनूचान स्यात्तस्मै द्वितीयेऽहन्दद्यात् ।
यथा वा इदमन्तरिक्षमेवं सः ।
अन्तरिक्षमिति वा इदं विदुर्वेदं तस्य विदुः ।
अथ यो बन्धुमानननूचान स्यात्तस्मै तृतीयेऽहनि दद्यात् ।
यथा वा असौ द्यौरेवं सः ।
द्यौरिति वा अमुं विदुर्बन्धु तस्य विदुः ।
अन्वहं दशतो दीयन्ते ।
दशाक्षरा विराट् ।
वैराजो यज्ञः ।
सैव सा व्यवच्छिन्ना दीयते ।
अन्वहं शतानि दीयन्ते ।
एषा वै यज्ञस्य मात्रा यच्छतम् ।
सैव सा व्यवच्छिन्ना दीयते ।
त्रयस्त्रिंशतं च त्रीणि च शतानि प्रथमेऽहनि दद्यात् ।
त्रयस्त्रिंशतं च त्रीणि च शतानि द्वितीयेऽहनि दद्यात् ।
त्रयस्त्रिंशतं च त्रीणि च शतानि तृतीयेऽहनि दद्यात् ।
अथैषा सहस्रतमी त्रिरूपा द्विदेवत्या ।
तस्यै द्वौ भागौ ब्रह्मण एकोऽग्नीधः २४३