तद्धानुबुध्योवाच यथादैवं त्यस्य प्रजाया अस्तु ।
खलती देवेदेवोऽहं दैवोवाती अवाच्छित्सीति ।
तथा हैनं तावभितेपतुस्तथाभिशुशुचतुः ।
तदिदं तदेव ।
इमे हाभिप्रतारणा इयन्तो नो अपरस्तादृङ्वीर आजायते ।
अथ यस्यैतस्यत्रिवृत्पञ्चदशाभ्यां विपर्यासम् ।
पूर्वमहरग्निष्टोमो भवति ।
सर्वस्तोमोऽतिरात्र उत्तरम् ।
प्रजननकामो हैतेन यजेत ।
त्रिवृत्पञ्चदशौ स्तोमौ भवत ऊनातिरिक्तौ मिथुनौ प्रजनी ।
ऊनमन्यस्यातिरिक्तमन्यस्य ।
ऊनातिरिक्ताद्वै मिथुनात्प्रजाः पशवः प्रजायन्ते ।
तत्तत्प्रजननं क्रियते ।
तस्य रथन्तरं पृष्ठं भवति ।
प्रजननं वै रथन्तरम् ।
तत्तत्प्रजननं क्रियते ।
तस्य द्वादश स्तोत्राणि भवन्ति ।
द्वादश मासास्संवत्सरः ।
संवत्सरः प्रजननम् ।
तत्तत्प्रजननं क्रियते ।
तस्य चतुर्विंशति स्तुतशस्त्राणि भवन्ति ।
चतुर्विंशत्यर्धमासस्संवत्सरः ।
संवत्सरः प्रजननम् ।
तत्तदभिपूर्वं प्रजननं क्रियते ।
प्र प्रजया पशुभिर्जायते य एवं वेद ।
सर्वस्तोमोऽतिरात्रो भवति सर्वेषां लोकानामभिजित्या अभिक्रान्त्यै ।
सर्वं हीदं स्तोमा एव ।
अथो यानिमानेकैकान्स्तोमानुपागाम तान्सार्धमृद्ध्वा तेषु । प्रतिष्ठायोदृचमश्नवामहा इति २३९