अथैतास्संसृप इष्टयो भवन्ति ।
वरुणस्य ह वै सुष्वाणस्य षोडशतयैरापो भर्गं निरघ्नन् ।
तदिमां दिशमपतत् ।
तच्चतुर्धाभवद्भृगुस्तुरीयं सरस्वती तुरीयं दशपेयस्तुरीयं श्रायन्तीयं तुरीयम् ।
तस्मादेतस्य यज्ञस्य भार्गवो होता भवति सरस्वतीरापोऽभिषेचनीया दशपेयो यज्ञ श्रायन्तीयं ब्रह्मसाम ।
ते देवा अब्रुवन्नेतेदं भर्गमनुविन्दामेति ।
त एतास्संसृप इष्टीरपश्यन् ।
ताभिरेनदनु समसर्पन् ।
यदनु समसर्पंस्तत्संसृपां संसृप्त्वम् ।
तद्विष्णुनैव देवतया दशभ्यामन्वविन्दन् ।
तस्मादेतस्य यज्ञस्य वैष्णवं दशमं हविर्निरुप्यते ।
दशम्यां ह्यन्वविन्दन् ।
दशमीं प्रसृप्तो भवति ।
दशम्यां ह्यन्वविन्दन् ।
दश चमसा भवन्ति ।
दशम्यां ह्यन्वविन्दन् ।
दश दश चमसमनु प्रसृप्ता भवन्ति ।
दशम्यां ह्यन्वविन्दन् ।
यो दशपुरुषं सोमपीथादव्यवच्छिन्नस्स भक्षस्य कर्ता ।
दशम्यां ह्यन्वविन्दन् ।
तदनुविद्याग्निना पर्यैन्धत ।
मरुतोऽधमन् ।
श्रायन्तीयेनैनदश्रीणन् ।
तच्छ्रायन्तीयस्य श्रायन्तीयत्वम् ।
तस्य यज्ञायज्ञीयस्यर्क्षु बहिष्पवमानं भवति ।
अग्निर्वै यज्ञायज्ञीयस्यर्चः ।
अग्निनैवैनत्तत्परीन्धते २०१