तासु गायत्रमुक्तब्राह्मणम् ।
अथामहीयवम् ।
प्रजापतेर्वा आमहीयवम् ।
प्राजापत्य एष यज्ञः प्रजापतेरेवाप्त्यै ।
अथ सैन्धुक्षितं क्षत्रसाम ।
क्षत्रेणाभिषिच्यमानोऽभिषिच्याता इति ।
अथाभीकमभिषिक्त्यै रूपम् ।
पुनानस्सोम धारयेत्युभयरूपा बृहती भवति ।
एषा उभयसामनी उद्ययाम ।
तस्मादेतां कुर्वन्त्येव बृहत्साम्नः कुर्वन्ति रथन्तरसाम्नः ।
तासु रौरवं प्रज्ञातमग्निष्टोमसाम ।
प्रज्ञातमग्निष्टोमसाम नेदन्तरयामेति ।
अथ वाजजिदन्नं वै वाजोऽन्नाद्यस्यैवावरुद्ध्यै ।
अथ दैर्घश्रवसमन्नं वै दैर्घश्रवसमन्नाद्यस्यैवावरुद्ध्यै ।
अथार्कपुष्पमन्नं वा अर्कोऽन्नाद्यस्यैवावरुद्ध्यै ।
अथ समन्तम् ।
समन्तैनं श्रीरसदिति ।
अथ यौधाजयं त्रिणिधनं सवनानां कॢप्त्यै ।
अथौशनमन्त्यं साम अन्त्येन साम्नान्त्यं स्वर्गं लोकमश्नवाता इति ।
अथ रथन्तरम् ।
ब्रह्म वै रथन्तरम् ।
ब्रह्मसव एषः ।
ब्रह्मणाभिषिच्यमानोऽभिषिच्याता इति ।
अथ वामदेव्यं शिवं शान्तं सुष्वाणमनुवर्ताता इति ।
अथो पशवो वै वामदेव्यं पशूनामेवावरुद्ध्यै ।
अथ नौधसं प्रज्ञातं ब्रह्मसाम ।
प्रज्ञातं ब्रह्मसाम नेदन्तरयामेति ।
अथ कालेयं कं सुष्वाणायासदिति ।
अथो कालं सुष्वाणोऽश्नवाता इत्यथो तं कालयातं योऽस्य काल्योऽसदिति ।
यस्ते मदो वरेण्य इत्यार्भवस्य पवमानस्यान्धस्वतीर्गायत्र्यो भवन्ति ।
अन्नं वा अन्धः ।
तदेनं तत्सुष्वाणमेव पवमानमुखेऽन्नाद्येन समर्धयन्ति १९४