अथैष मनुस्तोमः ।
मनुश्च वै यमश्च वैवस्वतावास्ताम् ।
सोऽकामयत मनुरस्मै मां लोकाय राज्याय देवास्सुवीरन्नमुष्मै यममिति ।
स एतं यज्ञमपश्यत् ।
तमाहरत् ।
तेनायजत ।
ततो वै तमस्मै लोकाय राज्याय देवा असुवतामुष्मै यमम् ।
स वा एष सदशो भवति ।
सन्दंशो ह वा एष यत्सदशः ।
स यथा सन्दंशेन सन्दश्य हरेदेवमेवैनमेतेन सन्दंशेन सन्दश्यास्माल्लोकादमुं लोकं जहार ।
तस्य रथन्तरं पृष्ठं भवति ।
वज्रो वै रथन्तरम् ।
वज्रेणैवैनं तदस्माल्लोकादमुं लोकमभिनिर्जघान ।
स यो भ्रातृव्यवान्स्याद्योऽभिचरेद्य स्पर्धेत स एतेन यजेत वज्रेणैवैनं तदस्माल्लोकादमुं लोकमभिनिर्हन्ति ।
तस्मिन्नेतानि घोराणि सामान्यवकल्पयन्ति १६९