तं ब्रह्मणे ददाति ।
ब्रह्मणो ह्येवैकदक्षिणा ।
तदाहुर्हुतो देया३अहुता३इति ।
अहुत इत्याहुः ।
यातयामेव वै तथा स्याद्यद्धुतं दद्यादिति ।
तदु वा आहुर्हुत एव देयः ।
देवानां वा एष भागः ।
को देवानां भागं दातुमर्हति ।
तस्माद्धुत एव देय इति ।
यादृगह वा अस्मिल्ँ लोकेऽन्नं ददाति तादृगस्यामुष्मिल्ँ लोकेऽन्नं भवति ।
एतदु ह वा अमुष्मिल्ँ लोके परममन्नाद्यं यत्सोमपीथः ।
एषा हैवास्य सोमाहुतिरमुष्मिल्ँ लोकेऽन्नं भवति ।
ऋतं सत्यं वदन्तो भक्षयन्ति ।
ऋतेन हि ते तां सत्येनान्वविन्दन् ।
ऋतममृतमित्याह ।
ऋतेन हि ते तदमृतमन्वविन्दन् ।
ओ यि ज्वरा ओयि जूहेति सामनिधने भवतो वाचस्सत्ये ।
वाचो हि ते तां सत्येनान्वविन्दन् ।
तेन हैतेनाथोदिवो गार्ग्य ईजे केशी दार्भ्य ऋजिश्वा वातवात इति ।
स हर्जिश्वा वातवातोऽवतताम ।
तमु ह वृषशुष्मेण कुमारेणार्जिश्वनेनाक्ताक्षेणोपनिषेदुर्यद्ययमु रिष्यत्यनेनेदं समापयिष्याम इति ।
स ह तताम ।
स ह तान्तः परं लोकं जगाम ।
स हामुष्मिल्ँ लोके पितरमाजगाम १६०