अथैष ऋतपेयः ।
देवेभ्यो वा ऊर्गन्नाद्यमुदक्रामत् ।
सोमाहुतिर्ह वा एभ्यस्सोच्चक्राम ।
सो एव विराट् ।
ते देवा अब्रुवन्नेतेमां विराजमन्विच्छामेति ।
ते तत्पोऽतप्यन्त ।
त एतां विराजं यज्ञमपश्यन् ।
तमाहरन्त ।
तमभ्यदीक्षन्त ।
त एकमहर्नाश्नन् ।
तस्यै नियानमन्वपश्यन् ।
तेऽब्रुवन्भूयो न्वेव तपस्तप्यामहा इति ।
ते द्वितीयमहर्नाश्नन् ।
तस्यै घोषमुपाशृण्वन् ।
तेऽब्रुवन्भूयो न्वेव तपस्तप्यामहा इति ।
ते तृतीयमहर्नाश्नन् ।
तां परापश्यन्यथा महान्तं गिरिमुदीक्षितं यथा वा महदभ्रमेवम् ।
तामभिक्राममपक्राममभ्यत्सरन् ।
य उ ह वै मृगं पराङेवाभित्सरति नैनं स गृह्णाति ।
अथ य एनमभिक्राममपक्राममभित्सरति स एवैनं गृह्णाति ।
तां दशमेनैवाह्नावरुन्धत ।
दशाक्षरा विराट् ।
अन्नं विराट् ।
विराज एवान्नाद्यस्यावरुद्ध्यै १५८