१५७

\तावेव सिंहावभवताम् ।

यदक्षिभ्यां तौ शार्दूलौ यत्कर्णाभ्यां तौ वृकौ वैलूषौ यदुपपक्षाभ्यां तावपाष्टिहौ ।

तस्मादेते वयसां वीर्यावत्तराः ।

इन्द्रो ह्येतेषामाजानम् ।

अथ यदवागियाय तदिदं क्षुद्रं श्वापदं बभूव ।

स ह विषिक्तश्शिश्ये ।

अपि ह तृणैरभिविलूढ आस ।

तं होचुः क्वेवासि क्वेव त्वा भिषज्याम इति ।

तस्मादिदमप्येतर्हि उपतापिनं पृच्छन्ति क्वेव ते रुजति क्वेव ते भिषज्याम इति ।

स ह तृणान्यभिपरिदिशन्नुवाचेदमिवैव माभितोऽस्मीदमिवैव माभितो भिषज्यतेति ।

तदग्निमब्रुवन्निदं दहेति ।

तदग्निरदहत् ।

तत्पर्जन्यमब्रुवन्निदमभि वर्षेति ।

तत्पर्जन्योऽभ्यवर्षत् ।

तत्कल्याण्योषधयोऽजायन्त ।

ता धेनूभिराधयन् ।

तत्पयोऽदुहन् ।

त एतं यज्ञमपश्यन् ।

तमाहरन् ।

तेनैनमयाजयन् ।

तस्य प्रतिधुक्प्रातस्सवनेऽवानयन् ।

प्रतीव वा अनेनाधायीति तस्मात्प्रतिधुक् ।

श्रितं माध्यन्दिने सवनेऽश्रेष्टेव वा अनेनेति तस्माच्छ्रितम् ।

दधि तृतीयसवनेऽदाधीव वा अनेनेति तस्माद्दधि ।

स यथा च ह पुर आसातितरां ह तत आस ।

स यस्सोमवामी वा सोमातिपवितो वा स्यात्स एतेन यजेत ।

यथा च ह पुरा भवत्यतितरां ह ततो भवति ।

तस्मादु ह सोमवामिनं वा सोमातिपवितं वा न परिचक्षीत ।

इन्द्र ह्यपि तथास १५७