आदित्या रुद्रा वसवस्त्वेळत इदं राधः प्रतिगृह्णीह्यङ्गिर
इदं राधो बृहत्पृथु देवा ददतु वो वरम्
तद्वो अस्तु सुचेतनं
युष्मे अस्तु दिवे दिवे प्रत्येव गृभायत
इत्येवैनान्प्रत्यग्राहयन् ।
ततो वा आदित्याः पूर्वे स्वर्गं लोकमागच्छनहीयन्ताङ्गिरसः ।
स यो भ्रातृव्यवान्स्याद्योऽभिचरेद्य स्पर्धेत स एतेन यजेत ।
हीयतेऽस्य पाप्मा भ्रातृव्यो गच्छति स्वर्गं लोकम् ।
यवोर्वरा वेदिर्भवति ।
सा हि पुराकृता भवति ।
यवानामुत्तरवेदिः ।
यवैर्वा आदित्या अङ्गिरसां यज्ञमयुवत ।
यद्यज्ञं यवैरयुवत तद्यवानां यवत्वम् ।
यवैरेव द्विषतो भ्रातृव्यस्य यज्ञं युते ।
खलेवला यूप स्फ्याग्रो भवत्यैन्द्रः ।
विजित्यै सह पशू आलभन्ते समष्ट्यै ।
पुमान्गौस्सोमक्रयणो भवति वीर्यं वै पुमान्वीर्यवन्तोऽसामेति ।
साण्डो भवति सेन्द्र त्वाय ।
कुम्भ्या वसतीवर्य्यो भवन्ति यः पुरेजानस्तस्य गृहेभ्यः ।
ता हि पुरागृहीता भवन्ति ।
सर्पिष्मन्तमशित्वा निपद्यते ।
यमेवामुं दीक्षणीयमश्नाति स एवास्य सोऽशितो भवति ।
प्रियायै जायाया अन्तरोरू शेतेऽनिपद्यमानः ।
तपस्यमेवास्य तद्धिरण्यं मुख आधाय शेते ।
सत्यं वै हिरण्यम् ।
सत्यमेवास्य तदुदितं भवति ११७