०९८

अथैष दुराशः ।

पौर्णमासेन हविषेष्ट्वा आदित्याय चरुं निर्वपति ।

तस्मिञ्छतमानं हिरण्यं ददाति सुवर्णं चन्द्र मसेऽपराह्णे ।

तस्मिञ्छतमानं हिरण्यं ददाति रजतम् ।

स एवमेतौ पूर्वाह्णापराह्णावेतमपरपक्षं यजते ।

तस्यामावास्यायां दीक्षोपरिष्टात्सुत्या ।

तद्वा एतत्सूर्याचन्द्र मसोरेवायनम् ।

सूर्याचन्द्र मसौ वा अकामयेतां समानेन यज्ञेन समानीमृद्धिमृद्ध्नुयाव ।

अहरेव नावन्यतरोऽभिजयेद्रा त्रिमन्यतर इति ।

तावेतं यज्ञमपश्यताम् ।

तमाहरताम् ।

तेनायजेताम् ।

ततो वै तौ समानेन यज्ञेन समानीमृद्धिमार्ध्नुताम् ।

अहरेवैनयोरन्यतरोऽभ्यजयद्रा त्रिमन्यतरः ।

एषा ह वा एनयोः समान्यृद्धिर्यत्समाने लोके पूर्वाह्णापराह्णौ यजते ।

अहर्वै पूर्वाह्णो रात्रिरपराह्णोऽहोरात्रयोरेवाभिजित्यै ।

पूर्वपक्षापरपक्षौ यजते ।

अहर्वै पूर्वपक्षो रात्रिरपरपक्षोऽहोरात्रयोरेवाभिजित्यै ।

शतमाने भवतः ।

शतायुर्वै पुरुषः शतेन्द्रि यः शतवीर्यस्तस्यैवेन्द्रि यस्य वीर्यस्यावरुद्ध्यै ९८