अथैष ऋषभः ।
इन्द्रो वा अकामयत ऋषभस्सर्वासां प्रजानां स्यामृषभतां गच्छेयमिति ।
स एतं यज्ञमपश्यत् ।
तमाहरत् ।
तेनायजत ।
ततो वै स ऋषभस्सर्वासां प्रजानामभवदृषभतामगच्छत् ।
ऋषभ एव स्वानां प्रजानां भवत्यृषभतां गच्छति य एवं वेद ।
तच्छ्रीर्वा ऋषभः ।
श्रियं वै स तदगच्छत् ।
ऋषभो वै राजा मनुष्याणाम् ।
ऋषभ ऋषभः पशूनाम् ।
ऋषभोऽश्ववृषो वळवानाम् ।
ऋषभो बस्तोऽजानाम् ।
ऋषभो वृष्णिरवीनाम् ।
ऋषभः कृष्ण एणीनाम् ।
ऋषभ ऋष्यो रोहिताम् ।
एते ह वा आसाण्श्रियः ।
श्रियं ह गच्छति य एवं वेद ।
स पञ्चदशो भवति ।
वज्रो वै पञ्चदशः ।
वज्र इन्द्रः ।
षन्द्र एष यज्ञस्तत्तत्सलक्ष्म क्रियते ।
तस्यैकविंशो माध्यन्दिनो भवति ।
सा हास्य ककुप् ।
य उ ह वा एषां लोकानां श्रेष्ठास्ते ककुभः ।
अग्निर्वा अस्य लोकस्य ककुब्वायुरन्तरिक्षस्य आदित्यो दिवः ।
ककुभामेको भवति य एवं वेद ।
तस्य बृहत्पृष्ठं भवति ।
इन्द्रो वै बृहत् ।
श्रीः पृष्ठानि ।
इन्द्र मेव तच्छ्रिया समर्धयन्ति ।
तस्य ऋषभः पावमान ऋषभो वैदन्वत इत्येते आदिष्टसामनी पवमानयोर्भवतः ।
स्तोममेव तद्रू पेण समर्धयन्ति ८७