तदेतत्पृच्छन्ति किं तद्दिवाकीर्त्येऽहन्क्रियते येन प्रजाः प्रजनयति येन च प्रजा दाधारयति ।
स ब्रूयात्प्राणस्यैव रेतो निर्मितं यद्दिवाकीर्त्यम् ।
प्रजननं जगती ।
तेन प्रजाः प्रजनयति ।
अथ यत्प्राणो भूत्वा पराणि चावराणि चाहानि दाधर्ति तेनो एव प्रजा दाधारयति ।
प्राण एव दिवाकीर्त्यम् ।
चक्षुषी भ्राजाभ्राजे ।
श्रोत्रं विकर्णम् ।
वाग्दशस्तोभम् ।
त इमे प्राणा मध्यतो हिताः ।
तद्धैतदेक उदित एवाज्यग्रहान्गृह्णन्ति ।
उदिते प्रातरनुवाकमुपाकुर्वन्ति ।
दिवाकीर्त्यं वै नामैतदहः ।
तन्न रात्र्या संसृजेयुरिति ।
तदु होवाच शाट्यायनिस्सामभिर्वा अहान्यभिष्टुतान्यृग्भी रात्रयः ।
सैषां रात्रिरनभिष्टुता शून्या भवति ।
अथो प्रजापतिरेष यत्प्रातरनुवाकः ।
तमायतनाच्च्यावयन्ति ।
स य एनांस्तथा चक्रुषो ब्रूयादायतनाद्वा च्योष्यन्तेऽस्माद्वा लोकादिति तथा हैव स्युः ।
तस्माद्यथैवेतरेषामह्नां तथा कार्यम् ।
प्राणापानावुपांश्वन्तर्यामौ ।
उदितेऽन्यं जुह्वत्यनुदितेऽन्यम् ।
बहिर्वै सन्तं प्राणमुपजीवन्त्यन्तस्सन्तमपानम् ।
तद्यदुदितेऽन्यं जुह्वत्यनुदितेऽन्यं बहिस्सन्तं प्राणमुपजीवामान्तस्सन्तमपानमिति ।
अथ य एतावुदिते जुह्वति प्राणापानावुत्खिदन्ति ।
स य एनांस्तथा चक्रुषो ब्रूयात्प्राणापानावुदखात्सुर्मरिष्यन्तीति तथा हैव स्युः ।
तस्माद्यथैवेतरेषामह्नां तथा कार्यम् ३७