सुषमिद्धो न आ वहेत्याप्रीराज्यं भवति ।
यत्र ह वै क्व चाप्रीराज्यं प्रजापतेरेव तत् ।
प्रजापतिमेव तेनाप्रीणन्ति ।
ता नश्शक्तं पार्थिवस्येति मैत्रावरुणम् ।
तद्वदह भवति ।
अनिरुक्तमु वै प्राजापत्यम् ।
प्राजापत्येऽहंस्तत्तत्सलक्ष्म क्रियते ।
महं इन्द्रो य ओजसेत्यैन्द्रं भवति ।
निष्कस्य हैतन्मणे रूपम् ।
तस्मान्निष्कं मणिं स्रजं पुरस्ताद्बिभ्रति ।
तदिदास भुवनेषु ज्येष्ठमिति रथस्य हैतद्रू पम् ।
तस्मात्तमभिहायैव तिष्ठन्ति ।
मह स्तवानो अद्रि व इति हस्तिनो हैतद्रू पम् ।
तस्मात्तं पार्श्वत इवाधिरोहन्ति ।
तानि वा एतानि महद्रू पाणि सम्पद्यन्ते ।
महद्रू पो वै प्रजापतिः ।
प्राजापत्यं महाव्रतं तत्तत्सलक्ष्म क्रियते ।
उप हैनमेतानि रूपाण्यक्रीतानि तिष्ठन्ते य एवं वेद ।
इयं वामस्य मन्मन इत्यैन्द्रा ग्नं भवति ।
इन्द्रा ग्नी पूर्व्यस्तुतिरभ्राद्वृष्टिरिवाजनीति ।
अजनीति वा आहुर्जातम् ।
जायत उ एतेनाह्ना ।
यथा ह वा इदमाण्डान्निर्भिद्येरन्नेवमेवैतस्मादह्नो निर्भिद्यन्ते ।
शृणुतं जरितुर्हवमिन्द्रा ग्नी वनतं गिरः
ईशाना पिप्यतं धियः
मा पापत्वाय नो नरेन्द्रा ग्नी माभिशस्तये
मा नो रीरधतं निदे
इति पाप्मन एवैषोपहतिः १२