२४०

शश्वद्ध ते पराभूता देवानामशनया ।

अथ य एनमन्वायतन्त इम एतर्हि परिशिष्टाः ।

त उ एवापर्युषि ता भवितारः ।

स हैष वैश्वदेवः स्तोमः ।

विश्वेषां हैव देवानां पुरा स्तोम आस ।

तेन यदग्निमस्तुवन्सास्याग्निष्टोमता ।

अग्निं हैनेनास्तुवन् ।

स्तुवते हैनेन स्वा स्तुवतेऽरणा ।

स्तुवते हैनेन जने स्वा य एवं वेद ।

स हैष नवैकविंशानभिसम्पद्यते द्वादश मासाः पञ्चर्तवस्त्रय इमे लोका असावादित्य एकविंशः ।

एका स्तोत्रियातिरिच्यते ।

यजमानो हैव सोऽतिरिच्यते यो वैवं वेद ।

यथा ह गिरौ ज्योतिर्भायादेव तस्यां जनतायां भाति यस्यां भवति य एवं वेद ।

स उ एवैकविंशतिस्त्रिवृतोऽभिसम्पद्यते ।

अग्निर्वै त्रिवृत् ।

तद्यद्वै किं च त्रिवृत्तत्सर्वमग्निमेवाभिसम्पद्यते ।

याश्च ह महत्यः सम्पदो याश्च क्षुल्लकास्ता ह सर्वा एवंविदमभिसम्पद्यन्ते ।

सर्व एनं कामा अभिसम्पद्यन्ते य एवं वेद ।

स एष एकविंशत्या त्रिवृद्भिरमुष्मिन्नादित्ये प्रतिष्ठितो नवभिरसावेकविंशैरस्मिन् ।

तावेतावेवमन्योऽन्यस्मिन्प्रतिष्ठितौ ।

प्रतितिष्ठति य एवं वेद २४०