२३३

द्वितीयो भागः

विराट्सम्पदैव यज्ञेन यजेतेत्याहुः ।

अन्नं वै विराट् ।

अन्नं ह वै देवानां सोमो राजा ।

अन्नमेव तत्कृत्वा देवेभ्यः सोमं राजानं प्रयच्छति ।

न ह वा एषोऽनभिषुतो देवानामन्नम् ।

तमेतदभिषुत्यान्नं कृत्वा देवेभ्यः प्रयच्छति ।

यद्ध वा इह देवेभ्यः करोति तदस्मै देवाः कुर्वन्ति ।

त एनं समृद्धाः प्रजया पशुभिरन्नाद्येन समर्धयन्ति ।

विराण्नातियष्टव्येत्याहुः ।

यो ह वै विराजमतियजते पुनर्ह सोऽमुष्मिल्ँ लोके यजमान आस्ते ।

स रूक्षः परुषो विराजं सम्पिपादयिषन्नीप्सन्ननाप्नुवन्नास्ते ।

क्व हि तदाप्स्यति यदितोऽनाप्त्वा प्रैति ।

परुषानिव हासीनानसितो दैवल उवाच क एत आसत इति ।

ये विराजमत्ययजामहीति होचुः ।

तान्हाभ्युवाद । स रथादवपद्यते २३३