वयमु त्वा तदिदर्थाः इति काण्वम् ।
कण्वो वै नार्षदो ज्योगप्रतिष्ठितश्चरन्सोऽकामयत प्रतितिष्ठेयमिति ।
स एतत्सामापश्यत् ।
तेनास्तुत ।
स रन्ताया इत्येव निधनमुपैत् ।
अरत इव वा एष भवति यो न प्रतितिष्ठति ।
लेलेवलेलयेव वै रात्री रतिर्वा एषा ।
ततः स प्रत्यतिष्ठत् ।
तदेतत्प्रतिष्ठा साम ।
प्रतितिष्ठति य एवं वेद ।
यदु कण्वो नार्षदोऽपश्यत्तस्मात्काण्वमित्याख्यायते ।
इन्द्रा य मद्वने सुतमिति मद्वतीर्भवन्ति ।
रसो वै मदः ।
धीतेवैषा यद्रा त्रिः पीडितेव ।
नाभिषुन्वन्ति ।
यदेवादस्तृतीयसवनादृजीषमतिरेचयन्ति तेनास्यां चरन्ति ।
तद्यदेता मद्वतीर्भवन्ति रसमेवास्यामेतद्दधति ।
षवैनामेतेन प्याययन्ति २१६