२०७

एष वाव सर्वगो यज्ञो यदतिरात्रः ।

न वै रात्र्या ऋतेऽहर्न रात्रिरृतेऽह्नः ।

नैषां लोकानामेक एकः ।

अहोरात्रे वा इदं सर्वमिमे लोकाः ।

भूतं भव्यं प्रजनयतः ।

तदाहुर्न प्रथमं यजमानोऽतिरात्रेण यजेतेति ।

स्वं च ह्यतिमन्यते ।

द्वौ यज्ञक्रतू ।

ब्रह्म वा अग्निष्टोमः ।

ब्रह्म वै ब्राह्मणस्य स्वम् ।

अग्निष्टोमं च ह्यतिमन्यत उक्थं च षोडशिनम् ।

तदु वा आहुरग्निष्टोममात्रं वावाग्निष्टोमेनाभिजयत्युक्थमात्रमुक्थेन षोडशिमात्रं षोडशिना रात्र्या त्वाव सर्वमवरुन्द्ध इति ।

स यो हैवं विद्वानेकेन यज्ञक्रतुना चतुरो यज्ञक्रतून्सन्तनोत्यास्य चत्वारो विरा जयन्ते सर्वेषु पशुषु प्रतितिष्ठति २०७