१९८

कनीयस्विन इव वै देवा आसन्भूयस्विनोऽसुराः ।

कनीयसा वै तेषां त्वेतद्भूयोऽवृञ्जत ।

तस्मात्कनीयान्ग्रामो ज्यायांसं ग्रामं प्रतिसंयतते ।

तस्मादु कनीयांसो भूयसोऽमित्राञ्जयन्ति ।

कनीयस्वी भूयस्विनं वृञ्जते य एवं वेद ।

एषा ह खलु वै प्रत्यक्षं पङ्क्तिर्यत्पञ्चाक्षरा पञ्चपदा ।

पङ्क्तिषु षोडशिना स्तुवन्ति ।

पुरुषच्छन्दसं वै पङ्क्तिः ।

यत्पाङ्क्तः पुरुषः पुरुषादेवैतदाप्तां वाचं निर्मिमते ।

तस्मात्पुरुषस्सर्वा वाचो वदति ।

आप्त इव वा एतर्हि सर्ववाक् ।

तद्यदनुष्टुप्सु स्तुवन्ति यथा कुम्भ्यासूपदस्तासु महोदधीनुपधावयेत्तादृक्तत् ।

कनीयांसि छन्दांसि ज्यायस्सु छन्दस्स्वध्यूहन्ति ।

जितदेवत्यानि वा एतानि यत्कनीयांसि ।

तस्माज्ज्यायस्सु छन्दस्स्वध्यूहन्ति ।

एषां ह खलु वै छन्दसां वीर्यवत्तमा या त्र्यक्षरैकपदा ।

ताभिर्यच्छन्दांसि उपसृजन्ति वीर्यस्यैवावरुद्ध्यै ।

निधनमभ्यतिस्वरति ।

अह्नो वै देवा रात्रिमभ्यत्यक्रामन् ।

अभि भ्रातृव्यलोकं जयति य एवं वेद ।

भ्रातृव्यभाजनमिव ह्येषा यद्रा त्रिः १९८