एकाक्षरं देवानाअवममासीत्सप्ताक्षरं परमम् ।
नवाक्षरमसुराणामवममासीत्पञ्चदशाक्षरं परमम् ।
ते देवा अकामयन्त कनीयसा भूयोऽसुराणां वृञ्जीमहीति ।
त एकाक्षरेण पञ्चदशाक्षरमवृञ्जत ।
ते द्व्यक्षरेण चतुर्दशाक्षरं त्र्यक्षरेण त्रयोदशाक्षरं चतुरक्षरेण द्वादशाक्षरं पञ्चाक्षरेणैकादशाक्षरं षडक्षरेण दशाक्षरं सप्ताक्षरेण नवाक्षरमष्टाक्षरेणाष्टौ ।
तानि यत्षोडशषोडश समपद्यन्त तत्षोडशिनष्षोडशित्वम् ।
तद्गायत्र्येव सप्तदश्युपसमपद्यत ।
तस्मादाहुस्सप्तदशः प्रजापतिरिति ।
इन्द्रो वै वृत्रमजिघांसत् ।
स प्रजापतिमुपाधावद्धनानि वृत्रमिति ।
तस्मा एतं षोडशिनं वज्रं प्रायच्छद्यदस्य वीर्यमासीत्तदादाय शक्वर्यः ।
तं नाशक्नोद्धन्तुम् ।
तं पुनरुपाधावद्धनान्येव वृत्रमिति १९३