१९२

प्रजापतिर्यद्देवेभ्यस्तन्वो व्यभजत्ततो या हरिवत्यासीत्तामात्मनेऽशिंषत् ।

तामिन्द्रा य प्रायच्छत् ।

तयेन्द्रो ज्यैष्ठ्यमगच्छत् ।

तद्यद्धरिवतीषु स्तुवन्ति तद्ध्येव ज्यैष्ठ्यम् ।

हरिवतीः परोक्षमनुष्टुभस्सम्पद्यन्ते ।

तास्संस्तुताश्चतुस्त्रिंशदक्षरा भवन्ति ।

ततो ये चतुस्त्रिंशे अक्षरे साम्नस्ताभ्यां लोको विधीयत इत्याहुः ।

यत्पञ्चत्रिंशदक्षरासु स्तुयुः परं रूपं उपपद्येरन्बार्हतम् ।

यत्त्रयस्त्रिंशदक्षरासु स्तुयुरवरं रूपमुपपद्येरनानुष्टुभम् ।

यत्सप्तदशस्तोमस्स्यात्परमं रूपमुपपद्येरन् ।

यत्पञ्चदशस्तोमः स्यादवमं रूपमुपपद्येरन् ।

यत्षोडशिना षोडशस्तोमेन चतुस्त्रिंशदक्षरासु स्तुवन्ति स्वेनैवैनं तदायतनेन समर्द्धयन्ति ।

तेनैभ्यः समृद्धेन स्वायां जनतायामर्धुकं भवति ।

षोडश स्तोत्राणि षोडश शस्त्राणि ।

तद्द्वात्रिंशत् ।

द्वात्रिंशदक्षरानुष्टुप् ।

आनुष्टुभष्षोडश्यनुष्टुभं सम्पन्नः ।

देवछन्दसानि वा अन्यान्यासन्नसुरछन्दसान्यन्यानि १९२