त्रैककुभमन्नाद्यकामः कुर्वीत ।
इन्द्रो यतीन्सालावृकेभ्यः प्रायच्छत् ।
तेषामद्यमानानां त्रयः कुमाराः पर्यशिष्यन्त रायोवाजः पृथुरश्मिर्बृहद्गिरिः ।
त इन्द्र मस्तुवन् ।
तानब्रवीत्किङ्कामाः कुमारा मा स्तुथेति ।
बिभृह्येव नो मघवन्नित्यब्रुवन् ।
तानन्तरांसयोरध्यास्यत ।
तेऽस्य तिस्रः ककुभोऽलम्बन्त ।
इमे वै लोकाः सह सन्तस्त्रेधा व्यायन् ।
तांस्त्रेधान्नाद्यमनुव्यैत् ।
त उ एषां त्रयाणां लोकानां तिस्रः ककुभोऽन्नाद्यमवालम्बत ।
स षक्षतैषां चेद्वै त्रयाणां लोकानां तिस्रः ककुभोऽन्नाद्यमवरुन्धीय तेनेमास्तिस्रः ककुभोऽपहरेयेति ।
स एतत्सामापश्यत् ।
तेनास्तुत ।
तेनैषां त्रयाणां लोकानां तिस्रः ककुभोऽन्नाद्यमवारुन्ध ।
तेनेमास्तिस्रः ककुभोऽपाहरत ।
तद्यदेतेषां त्रयाणां लोकानां तिस्रः ककुभोऽन्नाद्यमवारुन्ध तत्त्रैककुभस्य त्रैककुभत्वम् ।
तदेतदन्नाद्यस्यावरुद्धिः साम ।
अवान्नाद्यं रुन्द्धेऽन्नादश्श्रेष्ठः स्वानां भवति य एवं वेद १८५