पुरोजिती वो अन्धस एहिया ।
सूताय मादयित्नवा एहिया ।
आप श्वानं श्नाथीष्टाना ।
षहोवा एहिया इत्येव मरुतस्स्वर्गे लोक उपाह्वयन्त ।
ततो वै स प्रतिसत्त्रिभिस्समगच्छत ।
स हैष मरुद्भिरेव सह श्यावाश्वः ।
तदेतत्स्वर्ग्यं साम ।
अश्नुते स्वर्गं लोकं य एवं वेद ।
यदु श्यावाश्व आर्चनानसोऽपश्यत्तस्माच्छ्यावाश्वमित्याख्यायते ।
इन्द्रो वै तृतीयसवनाद्बीभत्समान उदक्रामत् ।
धीतमिव ह्यासीत् ।
तमेतेन विश्वे देवास्साम्नान्वह्वयन्त ओहोइया इति ।
ततो वा इन्द्र स्तृतीयसवनमुपावर्तत ।
ततोऽस्मादनपक्रम्यभवत् ।
तदेतत्सेन्द्रं साम ।
सेन्द्रो हास्य सदेवो यज्ञो भवति ।
अभ्यस्येन्द्रो यज्ञमावर्तते नास्येन्द्रो यज्ञादपक्रामति य एवं वेद ।
तत्स्वारं भवति ।
प्राणो वै स्वरः ।
वीव वा एते प्राणैरृध्यन्ते ये यज्ञीयस्य कर्मणोऽतिपादयन्ति यदि वा नातिपादयन्ति ।
को हि तद्वेद यदि तेऽति वा पादयन्ति न वा ।
तद्यत्स्वारं भवति प्राणैरेव तत्समृध्यन्ते १६४