अथ ह सुमित्रः कौत्सो दर्शनीय आस ।
स तं होवाच सुमित्र दर्शनीयो वा असि ।
सुलापा वै दर्शनीयेन स्त्रियः ।
इमां दीर्घजिह्वीं लिलापयिषस्वेति ।
तां हेत्योवाच दीर्घजिह्वि कामयस्व मेति ।
सा होवाचैकं तव शेपोऽङ्गेऽङ्गे मम मुष्का न वै तत्सम्पद्यत इति ।
स ह पुनरेत्योवाचैकं तव शेपोऽङ्गेऽङ्गे मम मुष्का न वै तत्सम्पद्यत इति वै माम इयमाहेति ।
अङ्गेऽङ्गे वा अहं तव शेपांसि करोमीति होवाच ।
तानि हाभिप्रावृत्येयाय ।
तां होवाच दीर्घजिह्वि कामयस्व मेति ।
सा होवाचैकं तव शेपोऽङ्गेऽङ्गे मम मुष्का न वै तत्सम्पद्यत इति ।
अङ्गेऽङ्गे वाव मम शेपांसीति होवाच ।
अङ्ग ते पश्यानीति १६२