अथ नौधसम् ।
नोधा वै काक्षीवतो ज्योगप्रतिष्ठितश्चरन्सोऽकामयत प्रतितिष्ठेयमिति ।
स ह देवान्ब्रह्म विभजमानानुपावपपात ।
स होवाचर्षिरस्मि मन्त्रकृत्स ज्योगप्रतिष्ठितोऽचार्षं तस्मै म एतद्दत्त येन प्रतितिष्ठेयमिति ।
तस्मै ह ब्रह्मणो रसमददुः ।
तदेव नौधसमभवत् ।
तेनास्तुत ।
ततो वै स प्रत्यतिष्ठत् ।
तदेतत्प्रतिष्ठा साम ।
प्रतितिष्ठति य एवं वेद ।
ब्रह्मणो ह वा एष रसो यन्नौधसम् ।
ब्रह्मणो हास्य रसेन स्तुतं भवति य एवं विद्वान्नौधसेन स्तुते ।
तद्द्व्यक्षरणिधनं भवति प्रतिष्टायै ।
द्विपाद्वै यजमानः प्रतिष्ठित्यै ।
यदु नोधाः काक्षीवतोऽपश्यत्तस्मान्नौधसमित्याख्यायते १४७