१३७

अथो बृहत् ।

मनो बृहत् ।

द्वादशाक्षरः प्रस्तावः ।

तावद्धि साम ।

द्वादश मासास्संवत्सरः ।

संवत्सरः साम ।

त्रयो बृहतो रोहा इम एव लोकाः ।

ते पुनर्नव भवन्ति प्राणा एव ।

मनो दशमम् ।

द्वादश बृहतस्तन्वो मासा एव ।

मासा रश्मयः ।

रश्मयो मरुतः ।

तैरसावादित्यो धृतः ।

स य एतदेवं वेद यत्र कामयत इह ध्रियेयेति ध्रियते तत्र ।

यो वै बृहतो बार्हतं पदं वेदोरु प्रजया पशुभिः प्रथते ।

द्वादशाक्षरं वाव बृहतो बार्हतं पदम् ।

तदायच्छतेव गेयम् ।

यो वै बृहति त्रिवृतं सदेवं प्रोढं वेद गच्छति क्षत्रमात्राम् ।

रोहा ह वाव बृहतस्त्रिवृत्सदेवः ।

ब्रह्मणोऽस्य सतः क्षत्रस्येव प्रकाशो भवति य एवं वेद ।

इन्द्रो वृत्रं वज्रेणाध्यस्य नास्तृषीति मन्यमानः परां परावतमगच्छत् ।

तं प्रजापतिरकामयत तत्स्यादिति ।

तमो हो इत्यन्वाह्वयत् ।

सोऽभवत् ।

ओ हो इत्येवापरुद्धो राजन्यः कुर्वीत ।

अव हैव गच्छति १३७