१३४

यथा स्यादेवं बुभूषन्नुपेयात् ।

यथा स्यादेवं भ्रातृव्यवान् ।

जयत्यात्मना परास्य द्विषन्भ्रातृव्यो भवति य एवं वेद ।

बृहद्र थन्तरे यदसृज्येतां ताभ्यां भीषा प्रजाः पशव उदवेपन्त ।

ते आत्मानमेव पर्यैक्षेतां किं नु नाविदं क्रूरं इवात्मनो यस्माद्भीषा प्रजाः पशव उदवेपिषतेति ।

ते निधने एवापश्यताम् ।

ते अरण्ये निधाय ग्राममभ्यवैताम् ।

तदेव स्वकृतमिरिणमभवत् ।

तस्मादाहुर्न स्वकृतमिरिणमध्यवसेयम् ।

ईश्वरः पापीयान्भवितोर्यत्स्वकृतमिरिणमध्यवस्यतीति ।

बृहद्र थन्तरयोर्ह वा एतन्निधनाभ्यां निर्दग्धम् ।

ते ह वा एते ग्रामगेये एवापनिधने यद्बृहद्र थन्तरे ।

कामं ह वा एताभ्यामपनिधनाभ्यां ग्रामे स्तुवीत १३४