१२२

तासु रौरवम् ।

अग्निर्वै रूरुरेतत्सामापश्यत् ।

यदग्नी रूरुरेतत्सामापश्यत्तद्रौ रवस्य रौरवत्वम् ।

रूर इतिवृध्रः पशुकामस्तपोऽतप्यत ।

स एतत्सामापश्यत् ।

तेनास्तुत ।

स एतामिळां उपैत् ।

पशवो वा इळा ।

ततो वै पशूनवारुन्द्ध ।

तदेतत्पशव्यं साम ।

अव पशून्रुन्द्धे बहुपशुर्भवति य एवं वेद ।

यदु रूर इतिवृध्रोऽपश्यत्तस्माद्वेव रौरवमित्याख्यायते ।

अथ यौधाजयम् ।

इन्द्रो वै युधाजीवन्नेतत्सामापश्यत् ।

यदिन्द्रो युधाजीवन्नेतत्सामापश्यत्तद्यौधाजयस्य यौधाजयत्वम् ।

अयुध इव द्विषन्तं भ्रातृव्यं जयति य एवं वेद ।

युधाजीवो वैश्वामित्रः प्रतिष्ठाकामस्तपोऽतप्यत ।

स एतत्सामापश्यत् ।

तेनास्तुत ।

ततो वै स प्रत्यतिष्ठत् ।

तदेतत्प्रतिष्ठा साम ।

प्रतितिष्ठति य एवं वेद ।

यदु युधाजीवो वैश्वामित्रोऽपश्यत्तस्माद्वेव यौधाजयमित्याख्यायते १२२