देवा वा असुरान्हत्वापूता इवामेध्या अमन्यन्त ।
तेऽकामयन्त पूता मेध्याश्शृतास्स्याम गच्छेम स्वर्गं लोकमिति ।
त एता ऋचोऽपश्यन् ।
ताभिरपुनत ।
पुनानस्सोम धारयापो वसानो अर्षसि इति ।
आपो वै पवित्रम् ।
अद्भिरेवापुनत ।
आ रत्नधा योनिमृतस्य सीदसि इति ।
अन्तरिक्षं वा ऋतम् ।
अन्तरिक्षमेवैतेनात्यायन् ।
उत्सो देवो हिरण्ययः इति ।
असौ वै लोक उत्सो देवः ।
अमुमेवैतेन लोकमुपासीदन् ।
ततो वै ते पूता मेध्याश्शृता अभवन्नगच्छन्स्वर्गं लोकम् ।
पूतो मेध्यश्शृतो भवति गच्छति स्वर्गं लोकमेताभिरृग्भिस्तुष्टुवानः १२१