देवान्वै यज्ञस्याहुतिर्नागच्छत् ।
स प्रजापतिराइक्सत कथं नु देवान्यज्ञस्याहुतिर्गच्छेदिति ।
स एते द्वे अक्षरे गायत्र्या उदखिदत् ।
स एव द्व्यक्षरो वषट्कारोऽभवत्ततो वै देवान्यज्ञस्याहुतिरगच्छत् ।
अन्नं वै वषट्कारः ।
अत्त्यन्नं य एवं वेद ।
इन्द्रो वृत्राय वज्रमुदयच्छत् ।
तस्यैते अक्षरे चक्रावास्ताम् ।
वज्रो वा एषः ।
य एते निस्पृशेद्वज्रं निस्पृशेत् ।
यो वै दुग्धाद्दुग्धमुपैति न स आप्यायते ।
अथ योऽदुग्धाद्दुग्धमुपैति स आप्यायते ।
दुग्धाद्वा एष दुग्धमुपैति य एते अक्षरे उपैति ।
तस्मादेते अक्षरे नोपेत्ये ।
यस्य वै सर्वा गायत्री गीयते सर्वमस्य गृहे अधिगम्यते ।
यस्यो नागीयत ईश्वरो रूक्षो भवितोः ।
अन्यतरदक्षरमवगृह्य वाचं चतुर्विंशीमुपेयात् ।
नास्योना गायत्री गीयते नि च स्पृशति न च ११३