तौ वै पृच्छावहा इति ।
तौ प्रजापतावपृच्छेताम् ।
स प्रजापतिरब्रवीत्सान्त्वाय वै वां त्वमेतमभ्यवैक्षिष्ठास्सहैव वामभूदिति ।
तथेति ।
तदेनयोस्सहाभवदध्यर्धमन्यस्य स्तोत्रमध्यर्धमन्यस्य ।
षन्द्रा ग्नो यज्ञः ।
तौ मित्रावरुणौ प्राणापानौ पशुभ्योऽपाक्रामतामनुवी मन्यमानौ नावाभ्यामनुवीभ्यां पशवः प्राणिष्यन्तीति ।
ते पशवोऽप्राणन्त आध्मायमाना अशेरत ।
तदाभ्यामाचक्षताप मित्रावरुणौ प्राणापानौ पशुभ्योऽतामिष्ठां त इमेऽप्राणन्त आध्मायमानाश्शेरत इति ।
तावाद्रुत्याब्रूतां प्राणन्तु नौ युवाभ्यां पशव इति ।
नावाभ्यामनुवीभ्यामित्यब्रूताम् ।
ताभ्यामेतं मैत्रावरुणमाज्यमवाकल्पयन् ।
ततो वै ताभ्यां पशवः प्राणन् ।
स य एवमेतामग्नेरुज्जितिं वेद यत्र कामयत उदिह जयेयमित्युत्तत्र जयति ।
य उ एवैतामिन्द्र स्यार्धितां वेद यत्र कामयत उदिह जयेयमित्युत्तत्र जयति ।
य उ एवैतां मित्रावरुणयोरवक्ळ्प्तिं वेद यत्र कामयतेऽव म इह कल्पेतेत्यवास्मै तत्र कल्पते १०९