१०४

गायत्र्यां प्रस्तुतायां गायत्रमेव गायन्पृथिवीं मनसा गच्छेत् ।

प्राण्यापान्यान्यात् ।

सदिति निधनं करोति ।

परोक्षेणैवैनांस्तद्रू पेण गायति ।

त्रिष्टुभि प्रस्तुतायां गायत्रमेव गायन्नन्तरिक्षं मनसा गच्छेत् ।

दिदृक्षेतैवाक्षिभ्याम् ।

ज्योतिः इति निधनं करोति ।

परोक्षेणैवैनांस्तद्रू पेण गायति ।

जगत्यां प्रस्तुतायां गायत्रमेव गायन्दिशः पशून्मनसा गच्छेत् ।

शुश्रूषेतैव कर्णाभ्याम् ।

इळा इति निधनं करोति ।

परोक्षेणैवैनांस्तद्रू पेण गायति ।

अनुष्टुभि प्रस्तुतायां गायत्रमेव गायन्दिवं मनसा गच्छेत् ।

वाचा गायन्वागिति निधनं करोति ।

परोक्षेणैवैनांस्तद्रू पेण गायति ।

पङ्क्त्यां प्रस्तुतायां गायत्रमेव गायनृतून्मनसा गच्छेत् ।

परोक्षेणैवैनांस्तद्रू पेण गायति ।

ओषमेवैतदुत्तमं तृचं गायति ।

प्रजननो वा एष तृचः ।

ओषमेव प्रजया पशुभिः प्रजायते य एवं वेद ।

प्रजापतिर्यत्प्रजा असृजत ता एतेनैव तृचेनासृजत ।

पवमानस्य ते कवे वाजिन्सर्गा असृक्षत इति सर्गश एवासृजत ।

असृग्रं वारे अव्यये इति चासृजत ।

तासां सृष्टानां परावापादबिभेत् ।

स एतामुत्तमां समुद्र वतीमपश्यत् ।

तयैनाः अच्छा समुद्र मिन्दवः इत्येव समुद्रे ण समन्तं परिण्यदधात् ।

ता अस्य न परोप्यन्त ।

नास्य वित्तं परोप्यते य एवं वेद ।

अग्मन्नृतस्य योनिमा इति ।

ग्रहा ह वा ऋतस्य योनिः ।

एतस्य ह वा इदमक्षरस्य कृतो जाताः प्रजा गच्छन्ति चा च गच्छन्ति १०४