पवस्वेन्दो वृषा सुतः इति जने प्रतिष्ठाकामः प्रतिपदं कुर्वीत ।
कृधी नो यशसो जनः इति ह्यस्यै यशस्येव जने भवति ।
वृषा सुतः इति वृषेव वै प्रजनितेवाधिपतिरिव तस्यां जनतायां भवति यस्यामृध्यते ।
वृषेवैव प्रजनितेवाधिपतिरिव तस्यां जनतायां भाति यस्यां भवति य एवं वेद ।
सर्वो ह वै जने बुभूषतेऽरातीयति ।
विश्वा अप द्विषो जहि इति विश्वा एवैतेन द्विषोऽपहते ।
तया पवस्व धारया इति सङ्ग्रामं संयतिष्यमानस्य प्रतिपदं कुर्यात् ।
यया गाव इहागमञ्जन्यास उप नो गृहानिति जन्या वा एष गा आजिहीर्षति यस्सङ्ग्रामं संयतते ।
आ जन्या गा हरति ।
एतामेव प्रतिपदं कुर्वीत सनिं प्रैष्यन् ।
जन्या वा एष गा आजिहीर्षति यस्सनिं प्रैति ।
आ जन्या गा हरत्युपैनं जन्या गावो नमन्ति य एवं वेद ।
अग्न आयूंषि पवसे इत्यामयाविनः प्रतिपदं कुर्यात् ।
अग्निं वा एतस्य शरीरमप्येति वायुं प्राणः ।
अग्निनैवास्य पवमानेन शरीरं प्राणेन सन्दधाति ।
एतामेवं प्रतिपदं कुर्वीरन्येषां दीक्षितानां प्रमीयते ।
अपूता इव वा एतेऽमेध्या मन्यन्ते येषां दीक्षितानां प्रमीयते ।
अग्निनैवैनान्पवमानेन पूतान्मेध्यान्करोति एतामेव प्रतिपदं कुर्वीत ९२