०८७

आदित्यो वा एतदत्राग्र आसीद्यत्रैतच्चात्वालमदोऽग्निः ।

स इदं सर्वं प्रातपत् ।

तस्य देवाः प्रदाहादबिभयुः ।

तेऽब्रुवन्सर्वं वा अयमिदं प्रधक्ष्यति वीमौ परिहरामेति ।

तमतस्तिसृभिराददत तिसृभिरन्तरिक्षात्तिसृभिर्दिवमगमयन् ।

स ततः पराङेवातपत् ।

त एतदावदुत्तममक्षरमपश्यन् ।

तेनैनमर्वाञ्चमकुर्वन् ।

तत एतदर्वाङ्तपति ।

षतेनो एवावताक्षरेणाग्निमस्मिल्ँ लोकेऽदधुः ।

स यं कामयेत यजमानस्स्वर्गलोकस्स्यादिति चात्वालमेवैनमवख्याप्योद्गायेत् ।

तमतस्तिसृभिरेवाददते तिसृभिरन्तरिक्षात्तिसृभिर्दिवं गमयन्ति ।

सदैव सर्वाभिस्स्तुयुरथोत्तमामग्रे ब्रूयादथावरामथावराम् ।

तास्सर्वा अर्वाचीः ।

तदु वा आहुस्सत्रैतत्प्रत्यवरूढं स्वर्गकाम्या वै यजत इति ।

यदेवाद आवदुत्तममक्षरं भवति तेनास्माल्लोकान्नावच्छिद्यते ८७