प्रजापतिर्वावेदमग्र आसीत् ।
मनो ह वै प्रजापतिर्देवता ।
सोऽकामयत बहुः स्यां प्रजायेय भूमानं गच्छेयमिति ।
स शीर्षत एव मुखतस्त्रिवृतं स्तोममसृजत गायत्रीं छन्दो रथन्तरं सामाग्निं देवतां ब्राह्मणं मनुष्यमजं पशुम् ।
तस्माद्ब्राह्मणो गायत्रीछन्दा आग्नेयो देवतया ।
तस्मादु मुखं प्रजानाम् ।
मुखाद्ध्येनमसृजत ।
सोऽकामयत प्रैव जायेयेति ।
स बाहुभ्यामेवोरसः पञ्चदशं स्तोममसृजत त्रिष्टुभं छन्दो बृहत्सामेन्द्रं देवतां राजन्यं मनुष्यमश्वं पशुम् ।
तस्माद्रा जन्यस्त्रिष्टुप्छन्दा षन्द्रो देवतया ।
तस्मादु बाहुभ्यां वीर्यं करोति ।
बाहुभ्यां ह्येनमुरसो वीर्यादसृजत ।
सोऽकामयत प्रैव जायेयेति ६८