अभ्यस्तमियात्किं तत्र कर्म का प्रायश्चित्तिरिति ।
एतस्माद्ध वै विश्वे देवा अपक्रामन्ति यस्याहवनीयमनुद्धृतमभ्यस्तमेति ।
स दर्भेण सुवर्णं हिरण्यं प्रबध्य पश्चाद्धरेत् ।
तदेतस्य रूपं क्रियते य एष तपति ।
अह्नो वा एतद्रू पम् ।
तदह्नो रूपं क्रियते ।
अथेध्ममादीप्य प्राञ्चं हरेयुः ।
तमुपसमाधाय चतुर्गृहीतमाज्यं गृहीत्वा विश्वेभ्यो देवेभ्यस्स्वाहा इति जुहुयात् ।
तद्यथा वा अद आवसथवासिनं क्रुद्धं यन्तमुक्षवेहता वानुमन्त्रयेतान्येन वा प्रियेण धाम्नैवमेव तद्विश्वान्देवाननुमन्त्रयते ।
ते हास्मै सर्व एवाक्रुद्धा भवन्ति ।
अथो खल्वाहुर्यदाहवनीयमनुद्धृतम् ६२