तदु होवाच वाजसनेयोऽश्रद्दधानेभ्यो हैभ्यो गौरपक्रामति ।
आर्त्याहुतिं विध्यन्ति ।
इत्थमेव कुर्यात् ।
दण्डमेव लब्ध्वा तेनैनां विपिष्योत्थापयेत् ।
तद्यथा वा अदो धावयतोऽश्वतरो गदायते युक्तो वा बलीवर्द उपविशति तेन दण्डप्रजितेन तोत्त्रप्रजितेन यमध्वानं कामयते तं समश्नुते ।
एवमेवैतया दण्डप्रजितया तोत्त्रप्रजितया यं स्वर्गं लोकं कामयते तं समश्नुते ।
तामात्मन्नेव कुर्वीत ।
आत्मन्नेव तच्छ्रियं धत्त इति ५९