स ह तत एवाववृते ।
स ह वरुणमेवाजगाम ।
तं होवाचागास्ताता३इति ।
आगां ततेति ।
अदर्शस्ताता३इति ।
अदर्शं ततेति ।
किं ताता३इति ।
पुरुष एव पुरुषं संवृश्च्याथैनमघदिति ।
ओमिति होवाच ।
ये वा अस्मिल्ँ लोकेऽग्निहोत्रं जुह्वतो नैवंविदो वनस्पतीन्संवृश्च्याभ्यादधति तान्वा अमुष्मिल्ँ लोके वनस्पतयः पुरुषरूपं कृत्वा प्रत्यदन्ति ।
तस्य का निष्कृतिरिति ।
यदेवैतत्समिधमभ्यादधाति सा तस्य निष्कृतिस्तया तदतिमुच्यत इति ।
किं द्वितीयमिति ।
पुरुष एव पुरुषमाक्रन्दयन्तमघदिति ।
ओमिति होवाच ।
ये वा अस्मिल्ँ लोकेऽग्निहोत्रं जुह्वतो नैवंविदः पशूनाक्रन्दयतः पचन्ते तान्वा अमुष्मिल्ँ लोके पशवः पुरुषरूपं कृत्वा प्रत्यदन्ति ।
तस्य का निष्कृतिरिति ।
यदेवैतद्वाचा पूर्वामाहुतिं जुहोति सा तस्य निष्कृतिस्तया तदतिमुच्यत इति ।
किं तृतीयमिति ।
पुरुष एव पुरुषं तूष्णीं व्याहरन्तमघदिति ।
ओमिति होवाच ।
य वा अस्मिल्ँ लोकेऽग्निहोत्रं जुह्वतो नैवंविदो व्रीहियवांस्तूष्णीं व्याहरतः पचन्ते तान्वा अमुष्मिल्ँ लोके व्रीहियवाः पुरुषरूपं कृत्वा प्रत्यदन्ति ।
तस्य का निष्कृतिरिति ।
यदेवैतन्मनसोत्तरामाहुतिं जुहोति सा तस्य निष्कृतिस्तया तदतिमुच्यत इति ।
किं चतुर्थमिति ।
द्वे स्त्रियौ महद्वित्तमजूगुपतामिति ।
ओमिति होवाच ।
श्रद्धा च वै ते अश्रद्धा चाभूताम् ।
ये वा अस्मिल्ँ लोकेऽग्निहोत्रं जुह्वतो नैवंविदोऽश्रद्दधाना यजन्ते तदश्रद्धां गच्छति यच्छ्रद्दधानास्तच्छ्रद्धाम् ।
तस्य का निष्कृतिरिति ।
यदेवैतद्द्विरङ्गुल्या प्राश्नाति सा तस्य निष्कृतिस्तया तदतिमुच्यत इति ४३