भृगुर्ह वारुणिरनूचान आस ।
स हात्येव पितरं मेनेऽति देवानत्यन्यान्ब्राह्मणाननूचानान् ।
स ह वरुण ईक्षां चक्रे न वै मे पुत्रः किं चन प्रजानाति ।
हन्तैनं प्रज्ञापयानीति ।
तस्य ह प्राणानभिजग्राह ।
स ह तताम ।
स ह तान्तः परं लोकं जगाम ।
स हामुष्मिल्ँ लोके आजगाम ।
पुरुष एव पुरुषं संवृश्च्याथैनं जघास ।
स होवाचाभूद्बतेदं किं स्विदिदमिति ।
तं होचुः पितरं वरुणं पृच्छासि स त इदं प्रवक्तेति ।
द्वितीयं हाजगाम ।
पुरुष एव पुरुषमाक्रन्दयन्तं जघास ।
स होवाचाभूद्बतेदं किं स्विदिदमिति ।
तं होचुः पितरं वरुणं पृच्छासि स ते इदं प्रवक्तेति ।
तृतीयं हाजगाम ।
पुरुष एव पुरुषं तूष्णीं व्याहरन्तं जघास ।
स होवाचाभूद्बतेदं किं स्विदिदमिति ।
तं होचुः पितरं वरुणं पृच्छासि स त इदं प्रवक्तेति ।
चतुर्थं हाजगाम ।
द्वे स्त्रियौ महद्वित्तं जुगुपतुः ।
स होवाचाभूद्बतेदं किं स्विदिदमिति ।
तं होचुः पितरं वरुणं पृच्छासि स त इदं प्रवक्तेति ।
पञ्चमं हाजगाम ।
लोहितकुल्यां च घृतकुल्यां च प्रबाहुक्स्यन्दमाने ।
सा या लोहितकुल्यास तां कृष्णो नग्नः पुरुषो मुसली जुगोप ।
अथ या घृतकुल्या तस्यै हिरण्मयाः पुरुषा हिरण्मयैश्चमसैस्सर्वान्कामानुदाचिरे ।
स होवाचाभूद्बतेदं किं स्विदिदमिति ।
तं होचुः पितरं वरुणं पृच्छासि स त इदं प्रवक्तेति ।
षष्ठं हाजगाम ।
पञ्च नदीः पुष्करिणीः पुण्डरीकिणीर्मधूदकास्स्यन्दमानाः ।
तासु नृत्तगीतं वीणाघोषोऽप्सरसां गणास्सुरभिर्गन्धो महान्घोषो बभूव ।
स होवाचाभूद्बतेदं किं स्विदिदमिति ।
तं होचुः पितरं वरुणं पृच्छासि स त इदं प्रवक्तेति ४२