मूलम् - २।१
मुदल् कण्डत्तिऱ् सॊल्लप्पट्टुळ्ळ विषयमावदु: - ‘प्रह्मम् ऎऩ्बदु इन्द प्रबञ्जत्तिल् नमदु इन्द्रियङ्गळुक्कुक् कोसरमायिरुक्कुम् वस्तुक्कळैक् काट्टिलुम् अदिमात्रम् विलक्षणम्, अनन्दम्, अळवऱ्ऱ कुणङ्गळुडऩ् कूडियदु, वाक्कुक्कुम् मनस्सुक्कुम् ऎट्टाददु, आगैयाल् अदै इप्पडिप्पट्टदु ऎऩ्ऱु सॊल्ल मुडियादु’ ऎऩ्बदुदाऩ्। अप्पडियाऩाल्, प्रह्मत्तै अऱिन्दवऩ् मोक्षत्तै अडैगिऱाऩॆऩ्ऱुम्, प्रह्मत्तै अऱिन्दे संसारत्तैत् ताण्डुगिऱाऩॆऩ्ऱुम् सॊल्लुम् श्रुदिगळॆल्लाम् असङ्गदङ्गळागि विडुमे ऎऩ्ऩुम् ऒरु शङ्गै जनिक्कक्कूडुम्। अदऱ्कु समादानत्तैच् चॊल्लुगिऩ्ऱदु इरण्डावदु कण्डम्।
अन्द समादानमावदु - प्रह्ममाऩदु मिगप् पॆरियदु; ऒरु प्रगारत्तिलुम् अदै अळविड मुडियादु; आगैयाल् अदैप् पूर्णमाग अऱिवदु ऎऩ्बदु सात्यमागाद कार्यम्; मिग श्रमप्पट्टु नाम् अदै अऱिय मुयऩ्ऱालुम्, अदऩ् अत्यल्बमाऩ ऒरु पागत्तै मात्रमे नाम् अऱियलाम् ऎऩ्बदुदाऩ्।
१। (प-रै ) सुवेद - ‘नाऩ् (प्रह्मत्तै) नऩ्ऱाग अऱिन्दु विट्टेऩ्’, इति - ऎऩ्ऱु, मन्यसे यदि - ऎण्णिऩायेयाऩाल्, [तत् न तथा - अदु अप्पडियऩ्ऱु], इह - इन्द लोगत्तिल्, अस्य ब्रह्मणः - इन्द प्रह्मत्तिऩुडैय, यद् रूपम् - ऎन्द रूबत्तै, त्वम् - नी, वेत्थ - अऱिन्दिरुक्किऱायो, तत् - अदु, नूनम् - निच्चयमाग, दभ्रमेव - अल्बमे। देवेषु - तेवर्गळुक्कुळ्, यत् - ऎदै (ऎन्द रूबत्तै), त्वम् - नी, [वेत्थ - अऱिगिऱायो, तदपि - अदुवुम्, दभ्रमेव - अल्बमे]।
अथैव - इदऱ्कुप् पिऱगे, ते - उऩक्कु, मीमांस्यं नु - (अदु) विसारिक्कत् तगुन्ददाग इरुक्किऱदु (अदावदु - इदऱ्कु मुऩ् नी नऩ्ऱाग विसारिक्कविल्लै।) इव्वाऱु कुरु सॊऩ्ऩदैक् केट्टु शिष्यऩ् सॊल्लुगिऱाऩ्। विदितम् - अऱियप्पट्टदाग, मन्ये - ऎण्णुगिऱेऩ्। [अदावदु - ‘इप्पॊऴुदु नीङ्गळ् सॊऩ्ऩदऩ् करुत्तै अऱिन्दुगॊण्डेऩ्]। (१)
मूलम् - २।२
२। शिष्यऩ्, ‘नाऩ् अऱिन्दुगॊण्डेऩ्’ ऎऩ्ऱु तऩ्ऩाऱ् सॊल्लप्पट्टदै विळक्कुगिऱाऩ्। इदुवुम् शिष्यऩुडैय वार्त्तै; ऎप्पडि अऱिन्दुगॊण्डाऩ् ऎऩ्बदैच् चॊल्लुगिऱाऩ्।
[प-रै] अहम् - नाऩ्, सुवेद - नऩ्ऱाग अऱिन्दुगॊण्डु विट्टेऩ्, इति - ऎऩ्ऱु, नो मन्ये - ऎण्णविल्लै ; न वेद - अऱिन्दु कॊळ्ळविल्लै, इति च - ऎऩ्ऱुम्, नो मन्ये - ऎण्णविल्लै; [अपि तु - पिऩ् ऎऩ्ऩवॆऩ्ऱाल्], वेद [एव] - अऱिन्दे इरुक्किऱेऩ्। [मुऴुवदुम् अऱियप्पडविल्लै ऎऩ्बदु इल्लै, स्वल्बम् अऱियप्पट्टदुमुण्डु ऎऩ्बदु करुत्तु)। नः - ऎङ्गळुक्कुळ् (अदावदु, उम्मुडैय शिष्यर्गळागिऱ ऎङ्गळुक्कुळ्), यः - ऎवऩ्, “न वेद इति नो - अऱियविल्लै ऎऩ्बदिल्लै, वेद इति च नो - अऱिन्देऩ् ऎऩ्बदुमिल्लै’ (ऎऩ्ऱु निर्त्तेसिक्कप्पट्टुळ्ळ), तत् - अदै (अन्द अर्त्त तत्वत्तै), वेद - अऱिगिऱाऩो [अम्मादिरि अऱिगिऱाऩो], सः - अवऩे, तद् वेद - अदै अऱिन्दवऩागिऱाऩ्।
तात्पर्यम् इदुदाऩ् :- प्रह्मम् परिच्चेदिक्कत् तगुन्द वस्तु अऩ्ऱु। आगैयाल्, अदै नाऩ् अऱिन्देऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्वदऱ्कुमिल्लै, अऱियविल्लै ऎऩ्ऱु सॊल्वदऱ्कु मिल्लै। अदु अप्पडिप्पट्ट वस्तु ऎऩ्ऱु ऎवऩ् अऱिगिऱाऩो अवऩे अदै अऱिन्दवऩावाऩ्’ ऎऩ्बदे। (२)
मूलम् - २।३
३। कीऴे सॊल्लप्पट्टुळ्ळ अर्त्तमे वेऱु प्रगारमागच् चॊल्लप्पडुगिऩ्ऱदु।
[प-रै] यस्य - ऎवऩुक्कु, (तत् - अन्द प्रह्ममाऩदु), अमतम् - (अळवुक्कु उट्पट्टदाग ऎण्णप्पडविल्लैयो,] तस्य - अवऩुक्कु, मतम् - (अदु सरियाग) ऎण्णप्पट्टदागिऱदु। यस्य मतम् - ऎवऩ् अदै अळवुक्कु उट्पट्टदाग निऩैक्किऱाऩो, सः - अवऩ्, न वेद - अदै अऱियवे इल्लै। विजानताम् - [प्रह्मम् इव्वळवु उळ्ळदु ऎऩ्ऩुम्] अऱिवैयुडैयवर्गळुक्कु, अविज्ञातम् - [अदु] अऱियप्पडाददे; अविजानताम् - अम्मादिरि अऱिवै उडैत्तायिरामल् इरुप्पवर्गळुक्कु, विज्ञातम् - अदु अऱियप्पट्टदागिऱदु।
इव्विडत्तिल् प्रयोगिक्कप्पट्टुळ्ळ ‘अमतम्’ ‘अविज्ञातम् ‘ऎऩ्ऩुम् पदङ्गळ्, ‘मुऴुवदुम् अऱियप्पडाददु ऎऩ्ऩुम् अर्त्तत्तैक् कुऱिक्किऩ्ऱऩवेयऩ्ऱि, ‘अऱिवुक्के ऒरु प्रगारत्तिलुम् ऎट्टाददु ऎऩ्बदैच् चॊल्लविल्लै ऎऩ्ऱे नाम् पॊरुळ् कॊळ्ळवेण्डुम्। इल्लाविट्टाल् ‘मतम्’ ‘ विज्ञातम्’ - ऎऩ्ऩुम् पदङ्गळ् सङ्गदङ्गळागमाट्टा। निऱ्क, प्रह्मम् शुत्तमाग अऱियप्पडाद पॊरुळाग इरुक्कुम् पक्षत्तिल्, अप्पॊऴुदु “प्रह्मत्तै अऱिय प्रयत्तनप्पडवेण्डुम् ऎऩ्ऱु विदिक्कुम् श्रुदिवाक्यङ्गळॆल्लाम् वीणागिविडुम्। (३)
मूलम् - २।४
४। कीऴे सॊल्लप्पट्टदऱ्कुक् कारणत्तैच् चॊल्लुगिऱदु इन्द वाक्यम्। सिऱ्सिल असादारण तर्मङ्गळुडऩ् कूडियदाग प्रह्मत्तै उबासिक्किऱवर्गळुक्के अन्द प्रह्मम् तऩदु सादर्म्यत्तैक् कॊडुक्किऩ्ऱदु ऎऩ्ऱऩ्ऱो वेदान्द वाक्यङ्गळ् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ? प्रह्मम् सर्वात्मना अऱिवदऱ्कु अशक्यमाऩाल्, अवऩै उबासिप्पदे सात्यमऱ्ऱदागिविडुम्; तऩदु सादर्म्यत्तैक् कॊडुप्पदु ऎऩ्बदुम् अर्त्तमऱ्ऱदागिविडुम्। पगवाऩ् अम्मादिरि तऩ्ऩै उबासिप्पवर्गळुक्के तऩदु सादर्म्यत्तैक् कॊडुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु ऎव्विडत्तिऱ् सॊल्लप्पट्टिरुक्किऱदु ऎऩ्ऱाल्, “यथाक्रतुरस्मिन् लोके (पुरुषः) भवति, तथेतः प्रेत्य भवति” [पगवाऩै उबासिक्कुम् पॊऴुदु ऎन्द ऎन्दक् कुणङ्गळुडऩ् कूडिऩवऩॆऩ्ऱु त्यानित्तु उबासिक्किऱाऩो, पल तशैयिलुम् अन्दन्दक् कुणङ्गळुडऩ् कूडिऩवऩागवे अवऩै अनुबविक्किऱाऩ्) ऎऩ्ऩुम् वाक्यङ्गळैप् पार्त्ताल् अदु विळङ्गुम्। इदै वेदान्दिगळ् ‘तत्क्रदु न्यायम्’ ऎऩ्बार्गळ्। ऎन्दक् कुणङ्गळोडु उबासिक्किऱाऩो अन्दक् कुणङ्गळोडु मात्रम् अवऩै अनुबविक्किऱाऩ् ऎऩ्बदु इदऩ् करुत्तऩ्ऱु; उबासिक्कप्पट्ट कुणङ्गळुळ् ऒऩ्ऱुम् पलदशैयिल् अनुबविक्कप्पडामल् पोगादु ऎऩ्बदे अदऩ् करुत्तु। मऱ्ऱैक् कुणङ्गळिऩ् अनुबवमुम् अवऩुक्कु उण्डु। इप्पडिये आसार्यर्गळ् निर्णयित्तिरुक्किऱार्गळ्।
[प-रै] प्रतिबोधविदितम् - पगवाऩुक्के असादारणमायुळ्ळ तर्मङ्गळुडऩ् कूडिऩदाग उबासिक्कप्पडुम्, अमृतम् हि - प्रह्मस्वरूबमऩ्ऱो, अमृतत्वम् - अम्रुदमागिऱ तऩदु स्वरूबत्तैये, विन्दते - (उबासिक्किऱवऩै) अडैविप्पिक्किऩ्ऱदु? आत्मना - परमात्माविडमिरुन्दे, वीर्यम् - (प्रह्म वित्यैयिऩ् तेर्च्चिक्कु वेण्डुवदाऩ] वीर्यत्तै, विन्दते - (उबासगऩ्) अडैगिऱाऩ्। विद्यया - (परमात्माविऩाल् कॊडुक्कप्पट्ट वीर्यत्ताल् तेर्च्चिबॆऱ्ऱुळ्ळ) प्रह्म वित्यैयाल् अमृतम् - [पगवाऩुडैय सायुज्यमागिऱ] मोक्षत्तै, विन्दते - अडैगिऱाऩ्।
प्रतिबोधविदितम् - प्रतिनियतो बोधः प्रतिबोधः [असादारणमाऩ ज्ञानम्)। सत्यत्वम् ज्ञानत्वम् अनन्दत्वम् मुदलिय तर्मङ्गळुडऩ् कूडिऩवऩ् ऎऩ्ऩुम् ज्ञानम्। अन्द ज्ञानत्ताल् विदितम् - उबासिक्कप्पट्ट। ‘अमृतम्’ - ऎऩ्बदऱ्कु ‘मरणमऱ्ऱदु‘ ऎऩ्बदु पॊरुळ्। ऎव्विद विगारमु मऱ्ऱिरुक्कुम् पगवत् स्वरूबम् इव्विडत्तिल् अदऩाल् कुऱिक्कप्पडुगिऩ्ऱदु। ’विन्दते’ ऎऩ्बदऱ्कु ‘अडैगिऩ्ऱाऩ्’ ऎऩ्बदे पॊरुळ्। इव्विडत्तिल् ‘अडैविक्किऱाऩ्’ ऎऩ्ऩुम् अर्त्त्तिल् अदु प्रयोगिक्कप्पट्टिरुक्किऱदु।
आत्मना विन्दते वीर्यम् - परमात्माविऩ् क्रुबैयिऩालेये नमक्कु सगलविद पुरुषार्त्तङ्गळुम् किडैक्किऩ्ऱऩवऩ्ऱो? (४)
मूलम् - २।५
५। अप्पडिप्पट्ट प्रह्मज्ञानत्तिल् ऒरुविद आसक्त्यदिशयत्तै शिष्यऩुक्कु जनिप्पिक्क वेणुमॆऩ्ऱु क्रुबैयुडऩ् कुरु अन्द प्रह्मज्ञानत्तिऩ् पॆरुमैयैप् पुगऴ्गिऩ्ऱार्।
(प-रै)। – इह [एव] - इन्द जन्मत्तिलेये, अवेदीच्चेत् - [प्रह्मत्तै) अऱिन्दुगॊण्डाल्, अथ - अप्पॊऴुदु ताऩ्, सत्यमस्ति - इरुक्किऱवऩाग आगिऱाऩ्। इह न अवेदीच्चेत् - इन्द जन्मत्तिल् अन्द अऱिवऱ्ऱवऩाग इरुक्कुम् पक्षत्तिल्, महती विनष्टिः - अदु पॆरियदॊरु नाशमे। (अदावदु: इरुप्पऱ्ऱवऩागवे आगिऱाऩ्)। भूतेषु भूतेषु - ऎल्लाप् पूदङ्गळिडत्तिलुम्, विचित्य - तेडि, [अदावदु: सर्व पूदङ्गळिडत्तिलुम् इरुक्कुम्। परमात्मावै ‘अन्दप् परमात्मा मऱ्ऱॆल्लावऱ्ऱैयुम् काट्टिलुम् विलक्षणऩ्’ ऎऩ्ऱु निर्णयित्तु], धीराः - पुत्तिमाऩ्गळ् अस्मात् - इन्द, लोकात् - लोगत्तिलिरुन्दु, प्रेत्य - मरणमडैन्द पिऱगु (अदावदु: कडैसि जन्ममॊऴिन्द पिऱगु), अमृताः - मुक्तर्गळाग, भवन्ति - आगिऱार्गळ्।
सत्यमस्ति - ऒरुवऩ् इरुप्पदुम् इल्लाददुम्, अवऩ् प्रह्मज्ञानत्तै उडैत्तायिरुप्पदैयुम् अप्पडि इरामल् इरुप्पदैयुम् सार्न्दिरुक्किऩ्ऱऩ। प्रह्मज्ञानमुळ्ळवऩैये। इरुप्पुडऩ् कूडियवऩाग (“असन्नेव स भवति असद् ब्रह्मेति वेद चेत् । अस्ति ब्रह्मेति चेद्वेद सन्तमेनं ततो विदुः ॥“ ऎऩ्ऱु] उबनिषत्तुक्कळ् पेसुगिऩ्ऱऩ।
अस्माल्लोकात् प्रेत्य - ‘इन्द लोगत्तिलिरुन्दु पुऱप्पट्टुप् पोय्’ ऎऩ्बदु कवऩिक्कत्तक्कदु। मुदल् कण्डत्तिऩ् मुडिविलुम् इन्द वाक्यम् तॆऩ्बडुगिऩ्ऱदु। मोक्षत्तिऱ्कुप् पोगिऱवर्गळ् इन्द स्तलत्तै विट्टु मऱ्ऱॊरु स्तलत्तिऱ्कुप् पोगिऱार्गळ् ऎऩ्बदु इदऩाल् व्यक्तम्। अर्च्चिरादि मार्क्कमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुम् मार्क्कमे इव्विडत्तिल् विवक्षिदम्। (५)
इरण्डावदु कण्डम् मुऱ्ऱिऱ्ऱु।